باغستان

 

سلام

خوشحالم که بعد از مدتها خدمت رسیدم

این هم آخرین شعرم :

ضجّه

دیده را امشب چو دریا می کنم اما خموش

ناله را با آه سودا می کنم اما خموش

 

سینه مالآمالِ غم کردی و جان را سوختی

نازنینم ، جانم آمد برلبم ، اما خموش

 

ای فلک جانت بسوزد سوختم از جورِ این

دردْ فریادی که از دل میکشم اما خموش

 

گر شنیدی قصة دردِ من ای ابرِ بهار

خون ببار ای مونسِ چشمِ ترم اما خموش

 

دل پریشی های من را دید چون بادِ صبا

دم به دم می گفت ای وایِ دلم اما خموش

 

ضجّه های خلوتِ محبوب ، پایانی نداشت

هم شکستی قامتم را هم دلم اما خموش

 

 

                           پاییز 90